پل پولمن، مدیرعامل سابق یونیلور در استرالیا اعتصاب کرد

مدیرعامل سابق غول کالاهای مصرفی Unilever به CNBC گفت که ناامیدکننده است که زبان پیمان آب و هوایی گلاسکو در مورد زغال سنگ ضعیف شده است، اما ابراز امیدواری کرد که این پیمان در اجلاس COP27 و COP28 در مصر و امارات متحده عربی تقویت شود. .

پل پولمن در گفتگو با دن مورفی از CNBC هفته گذشته در انجمن صنعت انرژی Adipec در ابوظبی، به نظر فلسفی در مورد قرارداد COP26 است که در آن هند و چین خواستار تغییر زبان سوخت‌های فسیلی در لحظه آخر شدند. “از زغال سنگ به” کاهش تدریجی “.

او گفت: «این ناامیدکننده بود که مجبور شدیم واژه زغال سنگ را ملایم کنیم تا به تدریج آن را کاهش دهیم، اما من معتقدم که مسیر برگشته است و ما تسریع خواهیم کرد.»

اگر این یک سازش در این میان است، بیایید امیدوار باشیم که در مصر یا ابوظبی یک خروج تدریجی داشته باشیم – چاره دیگری وجود ندارد.»

پولمن پیش از هدف قرار دادن استرالیا، کشوری که زغال سنگ هنوز نقش مهمی در آن ایفا می کند، ادامه داد: «ما باید، احمقانه است که این کار را نکنیم.

او گفت: “استرالیا نیز باید این را درک کند: 56 درصد زغال سنگ در این کشور هنوز ناپایدار است.” یکی از بالاترین میزان انتشار سرانه در جهان، ناپایدار است.

و اینکه نخست‌وزیر، اسکات موریسون، بخواهد بگوید که بازار آزاد به این موضوع رسیدگی خواهد کرد، ساده‌لوحانه‌تر از آن است.»

پولمن، یکی از بنیانگذاران و رئیس مشترک سرمایه گذاری اجتماعی Imagine، گفت: “و من فکر نمی کنم بقیه جهان اجازه دهند این اتفاق دوباره رخ دهد.” «همه ما در یک قایق هستیم: به آن سیاره زمین می گویند.

به گفته دولت استرالیا، سوخت های فسیلی 76 درصد از کل تولید برق در سال 2020 را تشکیل می دهند که زغال سنگ 54 درصد، گاز 20 درصد و نفت 2 درصد است. در سال 2019، زغال سنگ مسئول 56 درصد از کل تولید برق در استرالیا است.

دفتر نخست وزیر استرالیا به درخواست CNBC برای اظهار نظر درباره اظهارات پولمن پاسخی نداد.

دوشنبه گذشته، از موریسون پرسیده شد که آیا موافق است که COP26 یک حلقه مرگبار برای زغال سنگ است، اشاره ای به اظهارات نخست وزیر بریتانیا پس از اجلاس بوریس جانسون.

او پاسخ داد: «نه. “من معتقد نیستم که این مورد برای همه کسانی که در این صنعت در استرالیا کار می کنند صدق کند، آنها برای دهه های آینده به کار در این صنعت ادامه دهند.

وی افزود: «زیرا یک انتقال در یک دوره زمانی طولانی اتفاق خواهد افتاد و من از اینکه استرالیا از منافع ملی ما دفاع می کند، چه منافع امنیتی و چه منافع اقتصادی ما، عذرخواهی نمی کنم.

موریسون در گفت و گو با خبرنگاران در استرالیا ادامه داد که “ما یک برنامه متعادل برای رسیدن به صفر خالص تا سال 2050 داریم.”

اما ما استرالیایی‌های روستایی و منطقه‌ای را مجبور به پرداخت هزینه آن نخواهیم کرد، ما این کار را به روشی متعادل انجام خواهیم داد و بر پیشرفت‌های فناوری تمرکز می‌کنیم که می‌دانیم در واقع ما را وادار به حل این مشکل می‌کند.»

او گفت: “ما برای این کار از استرالیایی ها مالیات نخواهیم گرفت، آنها را قانونی و تنظیم نمی کنیم و آنها را مجبور به انجام کارها نمی کنیم.”

او گفت: «فکر می‌کنم استرالیایی‌ها دولت‌های زیادی داشته‌اند که در چند سال گذشته به آن‌ها گفته‌اند که چه کاری انجام دهند، و رویکرد ما در آینده برای اطمینان از بهبود اقتصادی ما این نیست که به کسب‌وکارها بگوییم چه کار کنند، نه اینکه ما بگوییم. مشتریان چه کاری انجام دهند برنامه ما این است که اطمینان حاصل کنیم که آنها می توانند رهبری را به دست بگیرند و انتخاب آنها پیشرو باشد.”

بر اساس گزارش آژانس بین المللی انرژی، سهم زغال سنگ در تولید برق جهان در سال 2019، 36.7 درصد است.

اگرچه زغال‌سنگ منبع مهمی برای برق باقی می‌ماند، اما زغال‌سنگ تأثیر قابل‌توجهی بر محیط‌زیست دارد و اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده تعدادی از انتشارات ناشی از احتراق زغال‌سنگ را فهرست می‌کند. اینها شامل دی اکسید کربن، دی اکسید گوگرد، ذرات معلق و اکسیدهای نیتروژن است.

در جای دیگر، صلح سبز زغال سنگ را به عنوان “کثیف ترین و آلوده ترین راه برای تولید انرژی” توصیف می کند.

این گروه محیط زیست افزود: زمانی که می سوزد، دی اکسید کربن بیشتری نسبت به نفت یا گاز منتشر می کند، بنابراین این یک مشکل بزرگ در مورد تغییرات آب و هوایی است.

زغال سنگ همچنین عناصر سمی مانند جیوه و آرسنیک و ذرات ریز دوده تولید می کند که به آلودگی هوا کمک می کند.